12دوازده روز؛ روزهایی که برای همیشه در یادمان می‌ماند. روزهایی که مراکزمان سنگر شد و هر پرستار و پزشک و کارمندی، رزمنده‌ای در خط مقدم زندگی. ما این روایت‌ها را گرد آوردیم؛ نه فقط برای اینکه یاد کنیم، بلکه برای اینکه بیاموزیم. هر تجربه، درسی است برای امروز و فردا… برای اینکه اگر دوباره در آزمونی بزرگ قرار گرفتیم، آماده‌تر و همراه‌تر باشیم. این صداها، این خاطره‌ها… سرمایه‌ای است که باید با هم حفظ کنیم. به زودی در بخش گفت و گوی ویژه در تلویزیون اینترنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران این تجربیات را با شما به اشتراک می گذاریم.

در اولین برنامه از سری برنامه های گنجینه در تلویزیون اینترنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران، نگاهی خواهیم داشت به زندگی و خدمات ارزشمند، دکتر علی اکبر خان نفیسی ملقب به ناظم الاطباء و علت نامگذاری خیابانی به نام ایشان. شهر ما، قصه‌های ناگفته‌ زیادی دارد که هر روز از کنارشان می‌گذریم بی‌آنکه بدانیم چه رازهایی در خود نهفته‌ دارد. بعضی از این قصه‌ها، نام‌هایی بر سردر کوچه‌ها و خیابان‌های همین شهرند که شاید بارها از کنارشان گذشتیم، اما کمتر توجه کردیم. وقت آن است که کمی مکث کنیم و سر بلند کنیم، به بالا نگاه کنیم… و نام‌ها را بخوانیم.

سر در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران فقط یک ورودی نیست، آستانه‌ای‌ست میان دیروز و فردا؛ بین یادها و دانش؛ جایی که از آجر به آجرش، صدای تپش قلب پزشکی نوین ایران به گوش می‌رسد… در برنامه «دانشگاه من» از تلویزیون اینترنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران شما را دعوت می‌کنیم به قدم زدن در سایه‌ سردری که نه‌فقط بنایی از سنگ، که سندی زنده از ۹۰ سال تاریخ علم و انسانیت در این سرزمین است.

در قاب رسانه ملی. پخش گزارش اهدای عضو «زنده یاد سمیرا جعفری» پرستار فداکار بیمارستان سینا، که همه اعضای بدنش را برای نجات جان دیگران اهدا کرد، پیام ایثار و انسانیت را در جامعه طنین انداز کرد.

پس از اقدام انسان دوستانهٔ خانوادهٔ زنده یاد "سمیرا جعفری" و اهدای اعضای وی که جان چندین بیمار را نجات داد، دکتر رضا شروین بدو، معاون درمان دانشگاه، با قدردانی از این تصمیم بزرگ، به ارائهٔ توضیحات جامعی در مورد فرآیند اهدای عضو، اهمیت آن در نجات جان بیماران و اقدامات انجام شده در سطح دانشگاه علوم پزشکی پرداخت.

گلِ زندگیش در یک سانحه پژمرد، اما بذرهای امیدی که کاشت، در جانهای دیگری رویید. او که در طول خدمتش مرهم بود، در آستانهٔ وداع نیز درمانگر ماند. این برنامه، روایتی است از عشق و ازخودگذشتگیِ سمیرا جعفری، یکی از فرشتگان سفیدپوشِ بیمارستان سینا، که با اهدای اعضای بدنش، قصهٔ زندگی دیگران را ادامه داد. به صدای همکارانش که از از دردِ ازدستدادن و از شکوهِ بخشندگی بیکرانش می‌گویند، گوش می‌دهیم .

آسم یکی از مهم‌ترین معضلات سلامت عمومی در جهان است که به‌ویژه در میان کودکان شیوع قابل توجهی دارد. دکتر آناهیتا رزاقیان، فوق‌تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی بیمارستان کودکان حکیم دانشگاه علوم پزشکی تهران، در برنامه پیرامون سلامتی ضمن تشریح ابعاد این بیماری تأکید کرد: امروزه حدود ۳۰۰ میلیون نفر در جهان به آسم مبتلا هستند. در ایران نیز میزان شیوع آسم کودکان بین ۱۰ تا ۱۳ درصد و در کلان‌شهرها حتی تا ۱۸ درصد گزارش شده است. وی افزود: آسم نه تنها سلامت کودک را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه با ایجاد مشکلاتی همچون غیبت‌های مکرر از مدرسه، اختلال در فعالیت‌های روزمره والدین و تحمیل بار مالی بر خانواده و نظام سلامت، کیفیت زندگی خانواده‌ها را نیز کاهش می‌دهد.

قلبی که یک عمر برای نجات دیگران می تپید، امروز پس از تپش آخر، به ابدیت پیوست، و با اهدای اعضای بدن خود، پنج زندگی را از نجات داد. سمیرا جعفری، پرستار فداکار، حتی در مرگ نیز به رسالت خود وفادار ماند. روحش شاد و یادش گرامی.

در قسمت دوم این سری برنامه‌های گفت‌وگو با دکتر امیرعلی حمیدیه فوق‌تخصص خون و سرطان کودکان، به بررسی بیماری‌هایی پرداخته می‌شود که در کودکان نیازمند پیوند سلول‌های بنیادی خونساز هستند. دکتر حمیدیه با توضیحاتی روشن و علمی، از سرطان خون تا بیماری‌های نادر، شرایطی را معرفی می‌کند که در آن‌ها پیوند سلول‌های بنیادی تنها راه نجات بیماران است. این گفت‌وگو در برنامه پیرامون سلامتی تلویزیون اینترنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران و در بخش سلول‌های بنیادی خونساز بیمارستان مرکز طبی کودکان ضبط شده است.

دکتر شاهین آخوندزاده، معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، در گفت‌وگویی با برنامه «درجه یک» دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به وضعیت بودجه پژوهشی کشور گفت: «نه از میزان بودجه رضایت دارم و نه از نحوه تخصیص آن؛ چرا که تاکنون در سال جاری فقط پنج درصد از اعتبارات مصوب به وزارت بهداشت پرداخت شده است.» او تأکید کرد که مهم‌ترین چالش پژوهش در ایران، علاوه بر کمبود منابع، بی‌نظمی در پرداخت اعتبارات است که منجر به توقف پروژه‌های تحقیقاتی می‌شود. به گفته آخوندزاده، سهم ایران از تولید ناخالص ملی در بخش پژوهش کمتر از نیم درصد است؛ در حالی که کشورهای منطقه مانند عربستان تا ۲.۵ درصد و امارات بیش از یک درصد را به این حوزه اختصاص می‌دهند.